Pokojowy Dzień Matki

Dzień Matki: kwiatki i laurki. Dzień deklaratywnego szacunku dla matek w kraju, w którym nie wolno ci decydować czy chcesz być matką, w którym miliony wydaje się na piłkę nożną, ale zawsze brakuje pieniędzy żeby utrzymać dom dla matek bitych przez mężów. Dzień fanfar, ale nie dzień ściągalności alimentów.
A jednak Dzień Matki ma historię i to nie byle jaką. W 1870 roku Julia Ward Howe, amerykańska poetka i sufrażystka, napisała i ogłosiła Proklamację Dnia Matki. Jako osoba aktywna politycznie i matka szóstki dzieci, uważała, że branie w swoje ręce odpowiedzialności za najważniejsze sprawy kraju, jest nie tylko przywilejem, ale obowiązkiem kobiet.

Tekst Proklamacji jest jednym z przykładów na to, jak macierzyństwo, tradycyjnie używane aby wykluczyć kobiety ze sfery władzy i decyzji, może być również potężnym argumentem za uprawnieniem kobiet i uzasadnieniem ich dostępu do władzy. Macierzyństwo polityczne jest fascynującym zagadnieniem i jestem bardzo ciekawa innych jego przejawów… Oprócz tego proklamacja jest bardzo wzniosłym tekstem, skierowanym do kobiet i mobilizującym je do działania. Pokazuje, że pierwotne znaczenie Dnia Matki było przede wszystkim antywojenne.
W kontekście Proklamacji Dzień Matki zyskuje jeszcze jedno znaczenie: nie jest to dzień, którym mama czeka na kwiatki, ale dzień, w którym kobiety „porzucają swoje domy” by spotkać się razem i razem wziąć sprawy w swoje ręce. Julia Ward Howe zorganizowała cykl takich spotkań i doprowadziła do ustanowienia Pokojowego Dnia Matek w 18 północnych stanach w 1873 roku. Ta tradycja była kontynuowana na przykład w Zachodniej Virginii, gdzie Anne Reeves Jarvis zainicjowała obchody Dnia Przyjaźni Matek, w celu pogodzenia rodzin poróżnionych przez wojnę secesyjną.
Poniżej moja próba przekładu Proklamacji (jeśli macie lepsze propozycje, to ślijcie!), tekst oryginalny i krótki film wyprodukowany przez Brave New Films, w którym Proklamację czytają współczesne kobiety: Gloria Steinem, Vanessa Williams, Felicity Huffman, Fatma Saleh, Alfre Woodard, Ashraf Salimian i Chritine Lahti. Miłego czytania wszystkim mamom i kobietom aktywnym politycznie!


Proklamacja Dnia Matki

Powstańcie wszystkie dzisiejsze kobiety!
Powstańcie wszystkie, obdarzone sercem,
Ochrzczone wodą, lub łzami!

Powiedzcie twardo:
“Nie pozwolimy, żeby najważniejsze sprawy rozwiązywały nieodpowiednie strony,
Nasi mężowie nie będą przychodzić do nas, cuchnący rzezią, po aplauz i pieszczoty.
Nasi synowie nie zostaną nam zabrani, aby oduczyć się
Wszystkiego, czego zdołałyśmy ich nauczyć o cierpliwości, miłosierdziu i dobroci.
My, kobiety jednego kraju, jesteśmy zbyt czułe na los kobiet krajów innych,
By pozwolić szkolić naszych synów w ich synów ranieniu”.

Z łona zniszczonej Ziemi, razem z naszym, wydobywa się głos.
Mówi: „Porzućcie broń! Porzućcie broń! Miecz, który morduje, nie czyni sprawiedliwości!”.
Krew nie zmywa naszej hańby, przemoc nie dowodzi własności.
Tak jak mężczyźni często porzucali rolę na wezwanie wojny,
Niech teraz kobiety opuszczą swych domów ostatki, by wyruszyć na wielki dzień rady.

Niech spotkają się pierw jako kobiety, by opłakać i upamiętnić poległych.
I niech do zgody dojdą uroczyście,
Jak wielka ludzka rodzina ma żyć w pokoju,
Każdy święte wyciskając na swej przyszłości piętno - boskie, nie cesarskie.

W imię kobiecości i ludzkości, proszę z wielką powagą,
Aby odbyło się walne zgromadzenie kobiet wszystkich nacji
W miejscu uznanym za najodpowiedniejsze
Najwcześniej jak to tylko dla nich jest możliwe
By krzewić wszystkich narodów przymierze
I pokojowe rozstrzygnięcie sporów świata,
Oraz wielkie i powszechne pragnienie pokoju.




Mothers' Day for Peace Daclaration

Arise, then, women of this day!
Arise, all women who have hearts,
Whether our baptism be of water or of tears!

Say firmly:
"We will not have great questions decided by irrelevant agencies,
Our husbands will not come to us, reeking with carnage, for caresses and applause.
Our sons shall not be taken from us to unlearn
All that we have been able to teach them of charity, mercy and patience.
We, the women of one country, will be too tender of those of another country
To allow our sons to be trained to injure theirs."

From the bosom of the devastated Earth a voice goes up with our own.
It says: "Disarm! Disarm! The sword of murder is not the balance of justice."
Blood does not wipe out dishonor, nor violence indicate possession.
As men have often forsaken the plough and the anvil at the summons of war,
Let women now leave all that may be left of home for a great and earnest day of counsel.

Let them meet first, as women, to bewail and commemorate the dead.
Let them solemnly take counsel with each other as to the means
Whereby the great human family can live in peace,
Each bearing after his own time the sacred impress, not of Caesar,
But of God.

In the name of womanhood and humanity, I earnestly ask
That a general congress of women without limit of nationality
May be appointed and held at someplace deemed most convenient
And at the earliest period consistent with its objects,
To promote the alliance of the different nationalities,
The amicable settlement of international questions,
The great and general interests of peace.